Achter een boze uitbarsting schuilt soms een verrassend gezonde emotie. Wat klinkt als een aanval, is eigenlijk een manier van pubers om hun frustratie te uiten.

Alfonso Navarro, psycholoog met jarenlange ervaring in het werken met pubers, ontrafelt een van de moeilijkste momenten voor veel ouders: het moment waarop je kind roept ‘ik haat je’. Veel mensen ervaren deze woorden als een persoonlijke aanval, maar volgens Navarro betekent deze uitspraak veel meer – en kan ze zelfs helpen om gezinsconflicten anders aan te pakken.

Navarro vertelt in een van zijn veelbesproken video’s dat “ik haat je, mam” of “pap, jij bent het ergst” geen reden tot paniek hoeft te zijn. Sterker nog, het is juist een teken dat er iets positiefs gebeurt. Volgens hem is dit namelijk de manier waarop pubers hun frustraties uiten – er schuilt vaak geen daadwerkelijke haat achter.

Uit ervaring weet hij dat jongeren altijd zoeken naar zinnen die raken, precies datgene dat ze pijn kunnen doen. “Ze noemen je misschien saai of een mislukking – soms richten ze zich zelfs op je uiterlijk.” Maar als ze niet voor een persoonlijk verwijt kiezen en simpelweg zeggen: “ik haat je”, tonen ze eigenlijk iets heel anders.

“Als uw kind ‘ik haat je’ zegt, bedoelt het eigenlijk: ‘Ik ben gefrustreerd’,” legt Navarro uit. Dit inzicht helpt ouders om zulke momenten minder persoonlijk op te vatten en conflicten met meer begrip tegemoet te treden.

@fluxuapsicologia ❤️ Als je puber ‘ik haat je’ roept, zegt hij of zij eigenlijk iets heel anders. Het doet pijn om te horen, maar vaak is het geen echte afwijzing… Het is een emotionele uitlaatklep, juist omdat thuis de veiligste plek is om los te laten. In de puberteit zijn emoties groot, tegenstrijdig, soms zelfs ‘dramatisch’. En ouders krijgen meestal de volle lading. Heeft u moeite met de emotionele uitbarstingen van uw tiener? Ik help u graag om deze stormen beter te leren begrijpen en begeleiden. Stuur gerust een dm, WhatsApp naar +34 665 01 49 52 of mail [email protected]. #pubertijd #tieneremoties #oudersupport #vertrouwen #gezinstherapie #adolescenten

Navarro raadt ouders aan om de woorden van hun kind niet direct als belediging te zien: “Van alle mogelijke kwetsende opmerkingen kiest je kind voor een algemene uitspraak”, wat juist laat zien dat het niet zo diep zit als u misschien denkt. Het belangrijkste is om niet te reageren vanuit gekwetstheid, maar de emotionele lading te herkennen en het gesprek open te houden.

Hoe reageert u als uw kind ‘ik haat je’ zegt?

• Adem diep in voordat u iets terugzegt. Zo voorkomt u een escalerende reactie.
• Bedenk dat het niet om u als persoon gaat, maar om de frustratie van uw kind in dat moment.
• Vraag rustig wat er echt aan de hand is: “Wat maakt je boos?” of “Waar baal je nu zo van?”
• Geef ruimte voor emoties zonder direct te willen ‘oplossen’.
• Spreek eventueel gerust uit dat boos worden mag, maar dat kwetsende woorden pijn kunnen doen. Zo ontwikkelt u samen emotionele veerkracht.

Praktisch voorbeeld: een puber thuis in Utrecht

Stel: uw dochter van zestien, na een discussie over huisregels, roept luid “ik haat je!” en smijt de deur dicht. In plaats van haar straf te geven, wachten veel ouders uit de regio tot de storm is gaan liggen en zoeken dan het gesprek op. Vaak blijkt dat ze zich onbegrepen voelt door schoolstress of vrienden, niet door u. Door eerst te luisteren, haalt u de angel uit het conflict.

Tot slot

Het klinkt heftig, maar als kinderen thuis hun boosheid durven te uiten, betekent dat meestal dat ze zich veilig voelen. De kunst is om als ouder de boodschap achter de woorden te horen en te blijven zoeken naar verbinding. In mijn praktijk zie ik dagelijks dat dit het verschil maakt.

Heeft u vergelijkbare situaties meegemaakt? Deel uw ervaring gerust met andere ouders. Dit soort open gesprekken maakt opvoeden in 2025 net een stukje makkelijker.