U kent ze misschien: mensen die elk gesprek of discussie glijdend omzeilen en eerder kiezen voor stilte of het bekende “Laat maar” dan hun mening te geven. Op het eerste gezicht lijkt het misschien alsof zij gewoon wat makkelijker leven, maar de psychologie legt uit dat deze neiging een diepere laag heeft.

Conflicten zijn onvermijdelijk – en nodig

Of het nu op het werk is (denk aan de vergaderingen bij uw gemeente in Amsterdam), thuis, in relaties of zelfs bij een spontane ontmoeting in het Vondelpark – spanningen en misverstanden horen er nu eenmaal bij. Vaak zijn ze lastig, maar je hebt ze nodig om sterke, gezonde banden te bouwen.

Sommige mensen doen echter alles om conflicten uit de weg te gaan. Ze kiezen vaker voor neutraliteit, spreken zichzelf tegen of sussen met zinnen als “Zo erg is het niet” of “Laat maar”. Achter deze houding zit regelmatig angst: angst voor afwijzing, afkeuring of zelfs verlies van waardering door de ander.

Waar komt deze neiging vandaan?

• Opvoeding speelt een grote rol: In gezinnen waar eigen meningen niet werden gewaardeerd, leerde men al vroeg dat gehoorzaamheid goed is – en afwijkende gedachten juist niet. Volgens psycholoog Andrea Mora ontstaat zo’n patroon vaak al in de kindertijd.
• Onzekerheid of angst voor kwetsbaarheid: Als u zich niet sterk of zeker voelt, kan het idee ontstaan dat uw plek innemen altijd tot grote ruzies zal leiden – of zelfs tot het kwijtraken van liefde of vriendschap.
• Eerdere negatieve ervaringen: Die kunnen ervoor zorgen dat u liever de confrontatie uit de weg gaat. Vooral als discussies vroeger vaak uitliepen op schreeuwen of emotionele chantage.

Herkenbare patronen en gevolgen

Wat veel van deze mensen gemeen hebben? Een sterk aanvoelen van andermans emoties, passiviteit, weinig grenzen stellen en grote nood aan bevestiging – niet alleen thuis, maar ook op de werkvloer bij bijvoorbeeld ING of Albert Heijn.

• Mijden van gevoelige onderwerpen
• Vaak eigen mening aanpassen aan anderen
• Moeite met voor zichzelf opkomen
• Interne frustratie, omdat ze zich tekort gedaan voelen

In extreme gevallen leidt dit tot angstklachten, piekeren of zelfs burn-out.

Hoe doorbreek je de cirkel van conflictvermijding?

Goed nieuws: conflictvrees is te doorbreken – zonder dat u in een constante vechtmodus hoeft te leven. Het draait om balans: ruimte voor uzelf en uw behoeften, terwijl u open blijft staan voor de ander.

Tips van experts en uit de praktijk:

• Bewustwording: Herken bij uzelf waar die angst vandaan komt. Zijn er patronen vanuit het verleden?
• Assertief leren communiceren: U mag duidelijk aangeven wat u voelt en wilt, bijvoorbeeld met “Ik merk dat…” of “Vanuit mijn perspectief…”
• Oefen, begin klein: Start met kleine meningsverschillen en bouw het op. In een vriendschap of bij familie werkt dat vaak veiliger dan op het werk.
• Zoek voorbeelden: Wie in uw omgeving kan goed omgaan met meningsverschillen? Leer van hun aanpak.
• Kies uw omgeving: Omring u met mensen die elkaar ruimte geven en verschillen respecteren, of dat nu collega’s zijn of vrienden uit Rotterdam.

Therapie (bijvoorbeeld van een registerpsycholoog NIP of via Mindler) kan u verder helpen om onderliggende angsten of patronen te herkennen en te doorbreken. U bent niet de enige – deze uitdaging komt in 2025 overal voor, van Utrecht tot Eindhoven.

Een nieuw perspectief op conflict

Conflicten hoeven niet destructief te zijn. Ze zijn een kans om te groeien – als persoon én in relaties. Stel uzelf de vraag: wat heb ik nodig, en durf ik dat te uiten? Door authentiek te communiceren slaat u bruggen én houdt u uzelf trouw.