Waarom je handen op tafel houden, zelfs anno 2025, nog steeds goed werkt – en hoe je toch ontspannen blijft

Mar Casas, gerenommeerd protocol- en etiquette-expert, deelde haar inzichten recent in de populaire podcast ‘Tiene Sentido’. Daarin vertelt ze openhartig over de do’s en don’ts van professioneel en formeel gedrag. Wat mij vooral raakte? Haar uitleg over het belang van zichtbare handen aan tafel. Een etiquette-regel uit vervlogen tijden die verrassend actueel is gebleven.

Volgens Casas geldt: “Het is altijd gezegd dat de handen zichtbaar moeten zijn”. Die regel is diep geworteld in de geschiedenis. In de Middeleeuwen bijvoorbeeld, droeg men handschoenen en werden er soms zelfs kleine dolken verborgen. Uit respect en vertrouwen trok men destijds de handschoenen uit bij een begroeting – een non-verbaal teken dat men ongewapend was. Zo werd handen tonen een essentieel onderdeel van oude etiquette-rituelen, legt Casas uit.

@tienesentidopodcast

Aan tafel communiceert alles, óók je handen. Houd je handen zichtbaar: dat is geen ouderwetse regel, maar een subtiel teken van aandacht en vertrouwen. Rechte rug, open houding – zo laat je non-verbale interesse blijken. Zin in het hele interview? Check de link in bio ➡️

♬ original sound – Tiene Sentido Pódcast

De juiste houding aan tafel

Hoewel we aanvallende ridders allang niet meer vrezen aan tafel, blijft het advies actueel: zichtbare handen in sociale of zakelijke situaties scheppen direct vertrouwen. Casas benadrukt wel dat etiquette geen harnas moet zijn – het draait om balans tussen goede manieren en natuurlijk gedrag. “Handen op tafel, rechte rug: wees beleefd, maar niet stijf,” tipt ze. Een kleine buiging naar degene tegenover je tijdens een gesprek, creëert direct meer verbinding, zonder aan professionaliteit in te boeten.

Verder wijst ze op het belang van een ontspannen houding, zeker tijdens een etentje of zakelijke lunch. “We hoeven echt niet als een houten plank aan tafel te zitten,” zegt Casas. “Het draait om balanceren tussen juist zitten en je prettig voelen. Blijf elegant, maar forceer het niet.”

Natuurlijk en oprecht gedrag

Wat ik waardevol vind aan Casas’ visie, is hoe zij protocol ziet als hulpmiddel – niet als strikte barrière. Volgens haar draait alles om authenticiteit en spontaniteit. Ja, goede houding helpt, maar dat mag nooit de spontaniteit uit een gesprek halen. Denk aan protocol als een handige handleiding voor prettig en duidelijk contact, niet als iets wat tussen mensen in staat.

Volgens Casas is het aanpassen van etiquette aan de situatie cruciaal: “Blijf altijd open en natuurlijk, ook als het officieel is. Alleen zo bouw je écht oprechte contacten op – of dat nou tijdens een diner is, of bij het koffieapparaat op kantoor.”

• Juan Nattex, slaapexpert: “Wordt u vaak om drie uur ’s nachts wakker? Negeer dat signaal niet.”
• Armando Bastida, verpleegkundige: “In de vorige eeuw leerde men ouders dat baby’s alleen móesten slapen. Dat is een mythe.”

Mar Casas laat in haar gesprek zien dat etiquette geen doel op zich is, maar een uitnodiging tot respectvol en aandachtig samenzijn – gewoon menselijk, met beide handen op tafel.