Ondernemer Sara Wimmercranz, bekend van Zweedse tv-programma’s zoals Draknästet en geprezen voor haar duurzame aanpak, heeft thuis een duidelijke regel: bij haar krijgen de kinderen alleen op zaterdag extra schermtijd. Volgens haar bestaan er drie hardnekkige mythes waarover ouders zichzelf voor de gek houden als het gaat om schermgebruik. In een interview met Femina deelt ze haar visie en eigen aanpak rond schermen – zowel voor haar kinderen als voor zichzelf.

Wimmercranz is moeder van vier en werd in 2018 en 2024 uitgeroepen tot ‘Mama van het Jaar’ door Mama Magazine. Haar gezinsleven staat bekend als duurzaam, niet alleen qua mode (veel tweedehands), maar inmiddels vooral door haar kritische blik op digitale hulpmiddelen voor kinderen.

Het debat over schermtijd laait in Nederland al jaren op. De laatste adviezen van het RIVM (die in 2024 weer werden herzien) luiden: geen schermen voor kinderen onder de twee jaar, maximaal een uur per dag voor peuters (2-5 jaar), en bij oudere kinderen twee uur als bovengrens. Hoe ga je daar thuis mee om? Sara koos radicaal: alleen ‘zaterdagscherm’ – de rest van de week zijn de mobieltjes uit beeld.

“Ontneem ik ze hiermee niet hun wereld?”

Sara heeft geen geheim gemaakt van haar standpunt. “Onze keuze werkt perfect voor een huishouden met kinderen van drie, negen en twaalf – de baby krijgt helemaal geen schermtijd. Net als snoep zaterdags, hebben we ‘zaterdag-scherm’ geïntroduceerd: één dag wat meer, en daarna is het klaar.”

Ze vertelt dat bij haar thuis eigenlijk alles draaide om schermpjes: onderhandelen over hoelang, zeuren, óf de chagrijnige bui die volgt na het gamen. Zelf werkt Sara als investeerder in techbedrijven. Ze beseft als geen ander hoe bedrijven hun apps zo ontwerpen dat je er eindeloos aan vast blijft hangen.

Een cruciale eye-opener kwam na een gesprek met een arts: “Kinderen krijgen van schermen zo’n enorme dopamineshot, dat niks anders daartegenop kan.” Het risico? De gewone wereld en zelfs hun ouders lijken daarna saai. “Willen we dat? Of willen we liever dat ze blijven ontdekken, buiten spelen, nieuwe vrienden maken, samen tijd met de familie doorbrengen?”

Het besluit viel snel: vorige zomer gingen de schermen de kast in. “En geloof me, dat houden we deze zomer ook gewoon vol. Mijn kinderen herinneren zich heus niet een middag Roblox, maar wel dat ze met opa aan het vissen waren aan de kant van de Vecht,” lacht Sara.

En haar eigen schermgewoonten?

Sara is de eerste om toe te geven: digitalisering hoort bij het leven, en zelf is ze ook soms verslingerd geraakt aan eindeloos scrollen. Daarom heeft ze ook regels voor zichzelf opgesteld. “Als ik met de kinderen ben, probeer ik niet constant alles te delen op Insta of WhatsApp. Dat kan echt wel als ze op bed liggen. Als ik wél even iets moet doen, leg ik hardop uit wat ik doe – ‘Ik app even oma’ of ‘mijn mail checken’. Dan weten ze ook: mama werkt, maar kan ook stoppen.”

Het is volgens haar helemaal niet erg dat ouders en kinderen andere afspraken hebben. “Volwassenen kunnen heus wel elke dag chocola eten – maar doen dat hopelijk niet. Kun je jezelf moeilijk beheersen, dan moet je óók voor jezelf limieten stellen. Maar gebruik dit niet als excuus om geen grenzen te stellen voor je kinderen. Het is helemaal niet moeilijk: mobiel wegleggen, en klaar. Ja, in het begin even gemopper, maar tien minuten later zijn ze weer volop in hun fantasiewereld.”

Drie hardnekkige mythes over schermtijd voor kinderen

Sara komt, ook in haar sociale kanalen, steeds dezelfde argumenten tegen als ouders schermtijd verdedigen. Dit zijn haar top 3:

• “Ze hebben het nodig om met hun vrienden contact te houden”
  Volgens Sara zijn er genoeg manieren om contact te onderhouden zonder algoritmes en beautyfilters. “We weten allang hoeveel gevaarlijks kinderen online kunnen tegenkomen. Denk aan TikTok of Instagram – daar hangt een risico aan dat we niet moeten onderschatten.”
• “Ik weet precies wat mijn kind online doet”
  “Nee”, zegt Sara stellig. “Alle onderzoeken hier in de Randstad wijzen uit dat ouders vaak totaal geen idee hebben. De meeste kennen ook het ‘konijnenhol’-effect niet: algoritmes leiden kinderen steeds verder, van schattige video’s naar potentieel schokkende, ongepaste inhoud. Uit cijfers blijkt: 1 op de 3 Nederlandse kinderen heeft online beelden gezien die echt niet geschikt zijn. Porna, geweld, depressieve content – dat is de realiteit.”
• “Ze leren er zoveel van!”
  “Natuurlijk, als jouw kind via een app Chinees leert of piano speelt, geweldig. Maar eerlijk: de meeste kinderen kijken vier tot zes uur per dag doelloos filmpjes of gamen – exclusief huiswerk of luisterboeken. Eigenlijk besteden kinderen van tien bijna een volledige werkdag aan eindeloos scrollen, zonder enige educatieve waarde.”

Zeker in 2025 is het tijd het schermgebruik thuis kritisch te bekijken. Mijn advies? Sta stil bij wat uw kinderen missen als de mobiel altijd ‘aan’ staat – de wereld buiten schermen is hier in Nederland juist zó rijk aan ontdekkingen. Maak samen afspraken en wees daarin zelf het goede voorbeeld.