Iedere ouder kent het wel: een zeurende peuter kan het bloed onder je nagels vandaan halen. Toch weten we allemaal dat schreeuwen of boos worden eigenlijk weinig oplevert. Gelukkig heeft kinderpsycholoog Aliza Pressman een verrassend simpele tip paraat die écht werkt – en daar vertel ik je graag meer over.

Als Nederlander herinner ik me nog goed hoe mijn eigen ouders vroeger riepen: “We kunnen overal over praten, maar graag zonder gezeur.” Eerlijk gezegd begrijp ik die wens nu maar al te goed, nu ik zelf kinderen opvoed. Uit onderzoek blijkt trouwens dat kinderen wereldwijd zeuren – puur omdat ze al jong merken dat het de snelste manier is om aandacht te krijgen.

Dus hoe pak je het constructief aan, of het nu gaat om je eigen kinderen, die van vrienden of je kleinkinderen? Pressman deelt in haar podcast Raising Good Humans een praktische strategie: begin altijd met een diepe ademhaling.

“Zeuren is niet gevaarlijk, het is gewoon irritant,” zegt ze nuchter. En daar ben ik het helemaal mee eens. Pressman raadt vervolgens aan om rustig deze zin te gebruiken: “Ik wil echt begrijpen wat je probeert te zeggen, maar het is lastig als je zeurt. Kun je het nog eens zeggen met je gewone stem?”

Waarom werkt deze aanpak zo goed?

De kracht van deze methode zit in de aanpak: je erkent het ongemak van het kind én hun behoefte aan aandacht. Tegelijkertijd daag je ze uit om zich net wat anders te uiten. Vaak reageren we als volwassene geïrriteerd of snauwen we – deze aanpak is daar juist het tegenovergestelde van.

Volgens experts als de Amerikaanse opvoedcoach Devon Kuntzman is het trouwens heel normaal dat jonge kinderen gaan zeuren: zo laten ze weten dat ze bijvoorbeeld overweldigd zijn, zich vervelen of honger hebben. Het is onze taak als volwassene om niet in te gaan op het zeuren zelf, maar kinderen te ondersteunen om zich beter te uiten.

• Praktische tip: Neem een moment om rustig te worden voordat je reageert.
• Toon begrip, maar houd vast aan je boodschap.
• Help je kind met woorden te vinden voor wat ze voelen.
• Laat zien dat je luistert, maar dat ze met ‘gewoon’ praten meer bereiken.

Deze aanpak vraagt soms wat oefening, maar uit ervaring weet ik: na een paar keer snappen kinderen echt dat normaal praten effectiever is. En dat levert rust én betere communicatie op (ook voor jezelf!).